Busy is the code word these days. I like being busy, you know that. But sometimes I lag a bit behind on my blog with keeping you up to date of what has been going on in my busy life. So here we go!
Druk druk druk! Dat is al wat de klok slaat dezer dagen. Begrijp me niet verkeerd, zo heb ik het graag! Maar soms sta ik dan wel wat achter wat betreft jullie op de hoogte houden van wat er zoal gaande is. Bij deze dus: een update!
I had my German friend Isabel visiting for a weekend – one more person who can now tell the world how lovely and sunny Birmingham can be! She arrived on Friday and I took her along to two birthday drinks: first for my colleague Adrian along with a bunch of colleagues, then to another venue for housemate Annmarie’s birthday drinks. A lovely evening, followed by a dinner on our terrace and an early night in… because we went to Liverpool for the day on Saturday! We wandered around, enjoyed the sun and the sights, even spotted some giants! Back in Brum it was time for good ol’ English pub grub: bring on the fish & chips! On Sunday we went for breakfast, I showed her a bit more or Brum and then we went to visit the botanical gardens, where we were even got to enjoy a jazz concert. Back at the house we had a BBQ and the next morning Isa left for the airport as I left for work.
Liverpool
Ik had mijn Duitse vriendin Isabel voor een weekendje over de vloer. Nog iemand dus die nu de boodschap kan verspreiden over hoe mooi en zonnig het hier kan zijn! Die vrijdagavond nam ik ze mee, eerst naar de verjaardagsdrink van collega Adrian en dan naar die van huisgenote Annmarie. De volgende dag trokken we met z’n tweeën met de trein naar Liverpool. Rondgewandeld, genoten van het zonnetje, de Beatles sfeer opgesnoven, zelfs enkele reuzen gezien! De volgende dag was het dan tijd om Birmingham een beetje meer te verkennen, we bezochten ook de botanische tuinen waar we toevalligvan een jazz concert konden meegenieten. Nadien nog een bbq thuis voor Isa de volgende dag terug naar Duitsland vertrok.
Busy times at work: more work, more responsibilities, more challenges – that’s how I like it! But the work vibes are good, it is a fun bunch, we laugh a lot, especially on days like Fancy Dress Friday! In support for the Youth Cancer Trust we all dressed up, made donations and got other people to donate because of all our efforts! It was sometimes hard to focus, but so much fun and you should have seen the looks on people’s faces when we went to the pub after work!
Fancy Dress Friday – Verkleed Vrijdag
Het wordt ook drukker op het werk: meer werk, meer verantwoordelijkheden, meer uitdagingen en dat hebben we graag! De sfeer zit er ook goed in, veel plezier met de collega’s, er wordt serieus wat afgelachen. Dat was ten zeerste het geval ook tijdens onze Verkleed Vrijdag, waarvan de opbrengsten naar het goede doel gaan. Het was alleen een beetje moeilijk soms om je te concentreren. We hadden ook heel wat bekijks na het werk op café…
Then we had a weekend of goodbye’s, unfortunately. The last couple of years I had to say goodbye so often, that you almost get used to it. Almost. It get easier to do the actual thing, the last hugs, kisses, kind words, smiles. If you do it often, it comes more naturally. But the emptiness afterwards never changes. It is rough, cold and makes it feel like your heart has been broken, once again. In this case it was Corentin, our french housemate, who left. We had two nice evenings, a breakfast out and some last french goodies, but he had to leave sunny Brum to go back to rainy Lyon. No more whistling, no more delicious French desserts. We will see him, whether it is here, in Lyon or somewhere else. But if you have lived with someone for a while, even if it was only for 4 months, it kinda makes it feel like you see a sibling move away.
Aston and his Villa – Aston en zijn ‘Villa’
En toen was het jammer genoeg ook tijd om vaarwel te zeggen, wederom. De afgelopen jaren heb ik dat zo vaak moeten doen, dat je er bijna aan gewoon wordt. Bijna. Het wordt makkelijker om vaarwel te zeggen op zich, de laatste keer elkaar een knuffel geven, de laatste grapjes, de laatste lieve woorden. Het gaat gemakkelijker naarmate je het vaker doet. Maar de leegte nadien verandert niet. Elke keer opnieuw is het hard en koud, het voelt alsof je een stukje van jezelf verliest, keer op keer. Deze keer was het Corentin die vertrok, terug naar Lyon. Geen gefluit, geen heerlijke franse desserten meer. We zien hem weker weer terug, of het nu hier is, in Lyon of ergens anders. Maar als je met iemand hebt samengewoond voor een tijd, ook al was het maar 4 maand, dan voelt het alsof je een broer of zus verliest.
Luckily we have a new housemate to ease our pain a bit. Her name is Denisa, she is from Romania – oh yes, we keep up the international spirit in our household. More Aston’s Villa adventures to follow!
Gelukkig is al ‘vervanging’! Onze nieuwe huisgenote heet Denisa, is van Roemenië – jaja, we houden ons internationaal huishouden in stand! Nieuwe aventuren van Aston’s Villa op komst!
Last weekend I spent in Brighton with two of my good friends from Canterbury: Natalia and Virginie. We found a very nice flat through Airbnb and spent our Friday night first having a lovely pub dinner with a jazz band playing in the background, followed by sipping wine on the flat’s balcony. On Saturday morning Virginie joined us and we went to explore the city (read: beach). After elegant walks on the stoney beach and showing high level perseverance by lying in our bikinis (one had to lie down, too much wind and too cold when sitting up) we had some good ol’ fish & chips. Wandering around on the pier and in the city then (for real this time), before we went back to the flat for a nap and a nice dinner. We then went out by bus and came back by taxi because the heavens opened… and turned into a proper monsoon on Sunday morning. The weather cleared up in the afternoon, so we got to enjoy some sun in the Pavilion gardens before starting our return trips to Exeter, Birmingham and Paris.
Sunny Brighton – Zonnig Brighton
Het afgelopen weekend bracht ik in Brighton door met Natalia en Virginie, twee goede vriendinnen van Canterbury. We vonden een leuk appartementje via Airbnb en brachten vrijdagavond door – eerst in een gezellige pub met jazzband op de achtergrond en nadien met een glaasje wijn op het balkon van ‘ons’ appartment. De volgende ochtend vervoegde Virginie ons en trokken we naar het centrum (lees: het strand). Het was een keienstrand, dus net dat ietsje minder comfortabel en ook net iets teveel wind om op je gemak te zijn in bikini, maar we hebben volhard. Lekkere fish & chips gegeten, de toerist uitgehangen op de pier en dan de gezellige winkelstraatjes wat verkend. Terug naar het appartment voor een dutje en avondmaal en dan terug de stad in… om naar huis te worden gejaagd in de regen! Die regen veranderde in een regelrechte moesson de volgende ochtend. Gelukkig klaarde het op in de namiddag en konden we toch nog een beetje van het zonnetje genieten in de tuinen rondom het paviljoen, alvorens onze terugtocht naar respectievelijk Exeter, Birmingham en Parijs aan te vatten.
Bits of Brum 